امیدوارم امروز را خالی از افکار مشمئز کننده و آزار دهنده آغاز و در ادامه مملو از عطر شکوه ، عزت و امید و در انتها مصمم به ادامه راه و امیدوار به فردایی بهتر برایتان رقم خورد …
شادی فرآیند ذهنی است که آرامش را هزار باره در پرتو رضای مقدرات خدا مز مزه کرده است …
سوگند را به وقتی دیگر حواله ده که این روزها به جای نگاه به صندوقچه های خالی از اراده کوله باری مملو از تفکر نیاز است .
ساعت را بر مچ دست نه ، بر پاندول خود بیاویز که الفرصت تمرُّمرَّ السحاب …
از سایه ها استقبال کن که گاه نور مداوم آزار دهنده ی رخسارتان خواهد بود ،
به زیارت بیندیش که زائر سائل نیست که به پیاله ای دلخوش شود و قطعا عاشق است .
پیوند را در بوسه های پر حرارت آب بر پیکره سنگ جستجو کن که معاشقه را باید از آب بیاموزیم نه آیینه …
آسمان را نظاره کن که خود عظمتی دارد به پهنای زمین و جلالی دارد به زلالی دریا و ترکیبی دارد به تنوع رنگین‌کمان .
خب کم کم‌ ماست کلامم را کیسه می کنم که نسخه پانزده ، سه ، آخرین سال هزاره ی دوم شمسی باید سریع پیچیده شود .
یا حق